Nihai anlaşmayı bir yana bırakırsak, şimdiye kadar müzakerelerin nasıl ilerlediğini düşünüyorsunuz?
Yalnızca hükümetle müzakere halinde değiliz, Kolombiya'nın sosyal, ekonomik, eşitsizlik ve yoksulluğa odaklanarak temel problemlerini konuştuğumuzu düşünüyoruz. Şimdiye kadar, toprak reformu, siyasete katılım ve uyuşturucu karşıtı politikaların oluşturulması gibi masaya oturmadan önce belirlediğimiz başlıkların üçünde ilerleme kaydettik. Şu an savaşın sonuçlarına dair komisyon oluşturulması, savaş yıllarında hak kaybına uğrayanların konumlarının konuşulmasına geçtik ve ülkemizin başına gelmiş meseleyi çözme konusunda adımlar atıyoruz.
¿İki yıllık müzakere sürecinde hangi mesele sizin için kritik önem arz ediyordu?
Problemler çok büyük ve çözülmesi zaman alacak, yarım yüzyıldır süren savaşın ertlediği meseleler bir yana gelenekselleşmiş sorunları da hallettmek yalnızca bir barış anlaşmasıyla mümkün değil, bununla birlikte çok katmanlı hale gelen sorunları çözmek için tartışmamız gerektiğinin de farkındayız.
Barış sürecinde savaşın kurbanlarıyla karşılaşıyor olmak nasıl bir yarar getirecek?
İnsanların acılarını hafifletmek ve onların seslerini duyurmak bir yana , barışın tarihsel bir kökene oturtulması için bu önemliydi. Daha da önemlisi gerçekleri bilme, saygı temelinde bir barış olacaksa kurbanların seslerine de kulak vermemiz gerekiyordu.
FARC, savaşın kurbanlarına dair masaya hangi politikaları koyuyor, sizce kurbanların meselesinin nihai olarak çözülmesi nasıl olacak?
Acil olarak neler yapabileceğimizi ve kayıpların tazmini için naslı finans kaynağı bulunabileceğini tartıştık, ülkede özel bir kurum yaratılarak bütün kurbanların katılabileceği bir fon oluşturulması çağrısı yapılabilir mesela. Öte yandan böyle bir çağrı iyi niyetle de olmaz nihai anlaşmanın imzalanması şartıyla mümkün olabilir.
FARC'ın kayıplar hakkında konuşması, halen aktif olan gerillaların durumunu nasıl etkileyecek?
Biz her zaman durumu lehimize çevirmekle rejimin müzakere edilen konular hakkında garanti vermesi arasında sınırlarda dolaşıyoruz, mesela ekilebilir toprak alanının genişletilmesini istiyoruz ve bunun nasıl olması gerektiğini de anlatmaya çalışıyoruz. Biliyorsunuz ki, dünyanın en geniş toprakları kan, ateş, eşitsizlik ve yoksulluğun yaşandığı bir yere dönüştü, bütün bu sorunların savaşla birlikte daha da kötüleştiğini biliyoruz. Biz söylediklerimizin arkasındayız ve problem çözmek istiyoruz. Bana göre taraflar maksimum sorumluluk alarak insan haklarına saygılı, barışın tesis edildiği ve bunun da nihai anlaşmayla çerçevelendiği bir süreç izlemeli. Bu sürece ayak diremek yerine sürecin verdiği moral değerlere sahip çıkılmalı, bizim bütün ailemiz (gerillalar) da bu bilinçle süreci takip ediyor ve doğal olarak durumdan etkileniyorlar.
Kolombiya'da FARC'ın sorumlu olduğu ölümler, para-militer gruplara ve hükümete göre daha az olmasına rağmen Birleşmiş Milletler bunun tersi olduğu konusunda fikir beyan ediyor, bunu neye bağlıyorsunuz. Öte yandan kurbanlardan özür dilerken neler hissettiniz?
Masada FARC'ın kurbanları tartışılmadı, öte yandan BM'nin fikirleri de bize yabancı değil, hükümetin dezenformasyonundan beslenen bir durum ve muhalifleri manüpüle etme çabasından başka anlam taşımıyor.Mücadelemiz sürecideki bütün kurbanları tanıyoruz ve haklarının iade edilmesini istiyoruz şüphesiz. Kolombiya'da uzun bir mücadele verildi, ekonomik- politik koşulların yarattığı bu süreçte yalnızca özür dilemek, gösteri yapmak ve gerillanın faaliyetlerinin yanlış anlaşılmasına neden olacaktır. Özürün yararlı bir araç haline gelmesi her kurbandan özür dilemek ve bütün bunların acılı bir savaşı sona erdirmek adına yapıldığını söylemek durumundayız. Özür, sembolik bir anlam taşıyor, bunun sembolden çıkarılması gerekir. Devrimciler gibi sorumluluğu üstümüze alıyoruz, bütün bunlar savaşın acı yönüydü demek gerekir artık.
http://www.pazfarc-ep.org/index.php/articulos/entrevista/2088-nosotros-hablamos-desde-la-orilla-de-los-perseguidos-y-no-como-victimarios
Yalnızca hükümetle müzakere halinde değiliz, Kolombiya'nın sosyal, ekonomik, eşitsizlik ve yoksulluğa odaklanarak temel problemlerini konuştuğumuzu düşünüyoruz. Şimdiye kadar, toprak reformu, siyasete katılım ve uyuşturucu karşıtı politikaların oluşturulması gibi masaya oturmadan önce belirlediğimiz başlıkların üçünde ilerleme kaydettik. Şu an savaşın sonuçlarına dair komisyon oluşturulması, savaş yıllarında hak kaybına uğrayanların konumlarının konuşulmasına geçtik ve ülkemizin başına gelmiş meseleyi çözme konusunda adımlar atıyoruz.
¿İki yıllık müzakere sürecinde hangi mesele sizin için kritik önem arz ediyordu?
Problemler çok büyük ve çözülmesi zaman alacak, yarım yüzyıldır süren savaşın ertlediği meseleler bir yana gelenekselleşmiş sorunları da hallettmek yalnızca bir barış anlaşmasıyla mümkün değil, bununla birlikte çok katmanlı hale gelen sorunları çözmek için tartışmamız gerektiğinin de farkındayız.
Barış sürecinde savaşın kurbanlarıyla karşılaşıyor olmak nasıl bir yarar getirecek?
İnsanların acılarını hafifletmek ve onların seslerini duyurmak bir yana , barışın tarihsel bir kökene oturtulması için bu önemliydi. Daha da önemlisi gerçekleri bilme, saygı temelinde bir barış olacaksa kurbanların seslerine de kulak vermemiz gerekiyordu.
FARC, savaşın kurbanlarına dair masaya hangi politikaları koyuyor, sizce kurbanların meselesinin nihai olarak çözülmesi nasıl olacak?
Acil olarak neler yapabileceğimizi ve kayıpların tazmini için naslı finans kaynağı bulunabileceğini tartıştık, ülkede özel bir kurum yaratılarak bütün kurbanların katılabileceği bir fon oluşturulması çağrısı yapılabilir mesela. Öte yandan böyle bir çağrı iyi niyetle de olmaz nihai anlaşmanın imzalanması şartıyla mümkün olabilir.
FARC'ın kayıplar hakkında konuşması, halen aktif olan gerillaların durumunu nasıl etkileyecek?
Biz her zaman durumu lehimize çevirmekle rejimin müzakere edilen konular hakkında garanti vermesi arasında sınırlarda dolaşıyoruz, mesela ekilebilir toprak alanının genişletilmesini istiyoruz ve bunun nasıl olması gerektiğini de anlatmaya çalışıyoruz. Biliyorsunuz ki, dünyanın en geniş toprakları kan, ateş, eşitsizlik ve yoksulluğun yaşandığı bir yere dönüştü, bütün bu sorunların savaşla birlikte daha da kötüleştiğini biliyoruz. Biz söylediklerimizin arkasındayız ve problem çözmek istiyoruz. Bana göre taraflar maksimum sorumluluk alarak insan haklarına saygılı, barışın tesis edildiği ve bunun da nihai anlaşmayla çerçevelendiği bir süreç izlemeli. Bu sürece ayak diremek yerine sürecin verdiği moral değerlere sahip çıkılmalı, bizim bütün ailemiz (gerillalar) da bu bilinçle süreci takip ediyor ve doğal olarak durumdan etkileniyorlar.
Kolombiya'da FARC'ın sorumlu olduğu ölümler, para-militer gruplara ve hükümete göre daha az olmasına rağmen Birleşmiş Milletler bunun tersi olduğu konusunda fikir beyan ediyor, bunu neye bağlıyorsunuz. Öte yandan kurbanlardan özür dilerken neler hissettiniz?
Masada FARC'ın kurbanları tartışılmadı, öte yandan BM'nin fikirleri de bize yabancı değil, hükümetin dezenformasyonundan beslenen bir durum ve muhalifleri manüpüle etme çabasından başka anlam taşımıyor.Mücadelemiz sürecideki bütün kurbanları tanıyoruz ve haklarının iade edilmesini istiyoruz şüphesiz. Kolombiya'da uzun bir mücadele verildi, ekonomik- politik koşulların yarattığı bu süreçte yalnızca özür dilemek, gösteri yapmak ve gerillanın faaliyetlerinin yanlış anlaşılmasına neden olacaktır. Özürün yararlı bir araç haline gelmesi her kurbandan özür dilemek ve bütün bunların acılı bir savaşı sona erdirmek adına yapıldığını söylemek durumundayız. Özür, sembolik bir anlam taşıyor, bunun sembolden çıkarılması gerekir. Devrimciler gibi sorumluluğu üstümüze alıyoruz, bütün bunlar savaşın acı yönüydü demek gerekir artık.
http://www.pazfarc-ep.org/index.php/articulos/entrevista/2088-nosotros-hablamos-desde-la-orilla-de-los-perseguidos-y-no-como-victimarios
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder