RiMaflow; başka bir dünya yaratmak için işgal edilen fabrika

Ri Maflow sıradan bir fabrika değil, bir işgal fabrikası. Arjantin ve Brezilya örneklerinden yola çıkılarak İtalyan işçilerin ekonomik krize cevabı aynı zamanda. 2010'da kurulan kollektif üzerine şekillenen fabrika çalışanları, 'başka bir ekonomi' yaratabiliriz iddiasıyla dayanışma ağlarının genişletiyorlar, işçilerin deneyimlerini paylaşıyorum. 

Ekonomik ve finansal kriz, dünyada milyonlarca insanın işsiz kalmasına sosyal yapının bozulmasına yol açtı ve şimdiye kadar krizin müssebibi olmalarına rağmen durumdan karlı çıkan finans çevreleri oldu. 

Milano yakınlarında 330 işçinin çalıştığı, motorlara esnetilebilir parçalar üreten Trezzano sul Naviglio fabrikası 2009'daki finansal krizin ardından önce kapatıldı ve daha sonra merkezi İtalya olmak üzere çok uluslu bir şirkete (Maflow) dönüştü. 2010'da Polonya şirketi 
Boryszew'in borçları ödemesiyle fabrika faaliyete geçti ama kötü personel yönetimi sonrasında önce çalışan sayısı seksene indirildi iki yılın ardından da makinelerın Polonya'ya taşınılmasına karar verildi. Bu karar, çalışanların iki yıldır sürdürdüğü mücadelenin de başlangıcı oldu. (- Trabajadores italianos reaccionan ante propuesta de reforma laboral del gobierno Renzi - Libera: Sociedad civil se organiza para combatir mafia y corrupción) 

Patronların 2010'da aldığı karadan sonra 20 fabrika çalışanı Arjantine ve Brezilya'da MST'nin (Topraksız İşçi Hareketi) işgal eylemlerinden esinlenerek binayı işgal etme kararı aldı ve ardından RiMaflow adında bir kooperatif oluşturdular. RiMaflow  Occupy Maflow. (Halihazırda kendi markalarıyla gıda üretiliyor) 

Yerden 30 bin metre yukarıdaki küçük iki odada konuştuğumuz işçilerden Gigi Malabarba, 'kolay değildi ama kararlıydık, binayı işgal ettikten sonra fabrikadaki bütün kararları ortaklaşa almaya başladık, demokrasi içeriye girmişti' diyor. Fabrika yeniden üretime geçince yeni projeler geliştirmişler ve önce eski çalışanları ardından da göçmen ve işsizlerden fabrikaya yeni çalışan almışlar. RiMaflow kollektifi bununla da yetinmeyerek, çevrede yaşayanlarla dayanışma ağları kullanarak fabrikanı sosyal bir çekim merkezi haline gelmesi için de uğraşmışlar. 

Rimaflow çalışanları, 'başka bir ekonomi' kurmak için yola çıktıklarını vurguluyorlar, yeni bir endüstriyel plan dahilinde yenilenebilir enerji kaynaklarını kullanarak 2015'e hazırlanıyorlar ve niyetlerini de yıl içinde gerçekleştirmeye azimli görünüyorlar. Azimli olduklarının bir başka göstergesi de 'Ri Maflow yaşamak istiyor' başlıklı manifestolarına Bolaşbakanı Evo Morales, MST yöneticisi Joao Pedro Stedetmen , yönetmen Ken Loach gibi isimlerin imzalamış olması. 

Fabrika çalışanlarından Hichem Msabhia, Tunuslu ve İtalya'ya geleli iki yıldan az zaman olmuş ama kooperatif içerisinde ikinci el ürünleri satıyor ve iki odalı bir evde kalabilecek duruma gelmiş. Msabhia'nın hayatı RiMaflow'la değişmiş, 'Tunus'dan politik sebepler yüzünden ayrılmak zorunda kalmış ama buradaki deneyimleri öğrendikten sonra ülkesine dönmeye kararlı' olduğunu söylüyor. Kooperatifin başka bir üyesi , 'yalnızca yaşamak değil, ölmemek de isteriz, RiMaflow yaşarsa bir devrim gerçekleşebilir'diyor.